Günah Yüklenen Adam

VAZ-CAYDIM-GEÇTİM


İnsan olarak isteklerimiz çok önemli, bunu hepimiz biliyor, bu istekler doğrultusunda hayatımızı, bize sunulan imkanlar dahilinde, yönetmeye çalışıyoruz... Bunun yanında eş dost ve diğer tanıdıklarımızın hayatı hakkında söz hakkı sanıyoruz kendimizi, onların hayatına etki edebiliyoruz fakat, kimse kimsenin kuklası olmuyor, yalnızca fedakarlığı ve özveriyi biraz abartanlar oluyor gerçekten düşünüldüğü vakit...

İnsanız, isteklerimiz var ve olacak da elbet, bazı istekler üzerinde haddinden fazla direttiğimizde ve karşılığında başarısızlık gördüğümüzde farkediyoruz ki aslında arada bir vazgeçmek gerekiyor, ama arada bir, her zaman değil...

Şimdiye kadar elde ettiklerim, elde etmek için bütün gücümle diretmelerimin ürünü, kimi zaman savaşmak olarak algıladığım bir olmayacak duaya amin deme, gerçekleşmeyecek hayalin peşinden koşma durumu...

Bir şeylerden gerçekten vazgeçtiğimde, ortaya nasıl bir enerji çıkıyorsa vazgeçtiğim isteğim ayaklarımın altına seriliyor... Ama değeri göründüğü kadar ahım şahım değil diyorum o zaman işte... Arada bir hastalıklı uzvunuzu kesip atmak gerekir ve bunu yaptığınızda hayatınıza umulmadık bir denge geliyor... Bazen hiçbir şey yapmamak da bir şeydir...

Ben bağımlı bir insanım bütün ilişkilerimde, şimdiye kadar ki arkadaşlarım, ailem, vazgeçtiğim bir çok kişi oldu ve bu vazgeçişlerimden galip ayrıldım hep... Vazgeçiş kararının bana ait olmaması da benim için ekstra bir avantaj sağlıyor, çünkü vicdanen rahat oluyorsunuz, ev tutmak için ne kadar direttiğimi bilenler bilir, sonunda anladım ki tutmak değil mesele devam ettirecek heves önemli olan, yakın bir zamanda bu vazgeçişlerim beni bir kez daha bir adım ileriye taşıyacak, güçlü hissediyorum...NaKHaR