ÖLÜMLERİM-KALIMLARIM III
Birkaç gün önce anneannemden bahsetmiştim... Yaşlıydı, yorgundu... Ne aklı yerindeydi, ne fiziki aktiviteleri... Onun bayramıydı bu ölüm hazır cevaplar için hakikaten de öyleydi... Bayram...
Bu sabah 5 te çalan telefonuma uyandım, ortanca ablam arıyordu... 4 teyzemden 68 yaşında olan en büyüğü hayata gözlerini yummuştu, Anneme söylemek için ben görevlendirilmiştim... Uyandırdım ve annemin ilk söylediği şey "Ablam mı ölmüş"tü.
"Bekliyordum" dedi ve ağlamaya başladı, tutamadım... kızdım olmadı, söylendim olmadı, iki ölüm anneme fazla geldi bir haftada... Teyzem yaşlıydı, anneannem gibi... Teyzem hastaydı, Anneannemden iyice, Teyzem günde aldığı 18 hapla yaşıyordu, Anneannem serumla, Teyzem yeşil gözlüydü, Anneannem gibi... Annesinin öldüğünden haberi olmadı, çocuk avutur gibi avuttular onu da...
Ve o da bu sabah gözlerini yumdu... Yıllar önce ölen eşine ve birkaç gün önce ölen annesine kavuştu... Ailemizin yaprak dökümü mevsimi olur her yaz... ve her ölüm bir diğerinin eteğinden paçasından tutarak onu da sürükler gittiği yere... NaKHaR
36 yorum:
Bu ara çok üstüste geldi her şey senin için..
Aslında sadece annene değil sana da fazla bu kadarı.
Ama o kadar güçlü ve dik olmaya,
her an her şeye hazırlıklı durmaya zorluyosun ki kendini..
Umarım artık bir son bulur bu kötü haberler.İnandığın güç sabrını arttırsın bağlayamadım ben bu mesajı sil istersen:((
Bir haftada iki ölüm anneciğin için gerçekten çok ağır olmuş. Hem annesi hem ablası... Anneciğine, sana ve tüm ailenize sabırlar diliyor, benim ve anne-babamın taziyelerimizi iletiyorum >:-(
@bendeniz;
bütün acılarımın, sancılarımın, eziyetlerimin ve uğraşılarımın bir gün rahat bir nefes almak için çekilmesi mecburi hayat şartları olduğunu düşünürüm her zaman ve ölmeyeceksem derim kendi kendime geçecek hayatın bu karmaşası...
İnandığım varlığını bu zamanlarda duyumsadığım güç, enerji ya da Tanrı bu tür zamanlarda yüzüme doğru esip ruhumun bir basamak daha yukarı çıktığı hissini veren ilahi dokunuş dediğim rüzgardan ibaret...
hadi doğrul daha en kötüsünü görmedin diyorum her seferinde nitekim de beterin beteri oluyor gözlemliyoruz başka başka hayatlarda...
@Tanrıça;
Nasıl bir durum bu bilemiyorum... gerek telefonla gerek bilgisayar aracılığı ile yaptığın taziye bildirimlerini anneciğime iletiyorum... çok teşekkür ederim...
başın sağolsun nakhar
bende birgün olmayacak bir telefon çalışını babaannem için bekler oldum. yani bunun beklemesi olmaz ama korkusu düştü içime diyelim istersen..
Yazını çok beğenerek okudum. Hepinizin başı sağolsun. İyi bir hayat yaşadı diye avuturlar ya filmlerde öyle miydi acaba merak ettim şimdi.
Şimdi gördüm yazını. Başınız sağolsun zor bir durum. Üzüldüm.
@dolphinblue;
olmayacak değil elbette ve fakat birinin ölmesini beklemek kadar insanı aciz kılan birşey daha olduğunu sanmıyorum hayatta...
oldu ve bitti bütün enerjimiz tükenmiş olsada hayat devam ediyor ne yazık ki.. ve adapte olunmalı bir yerlerinden...
@evin kedisi;
beğenin için teşekkür ederim...
tam olarak filmlerde ki gibi olmasa da mizahına kara çalınmış hayat gerçekleri diyelim...
teyzem de hastaydı ve yaşlıydı.. ve annesinin ölüm haberini bekliyordu her ne kadar konduramasa da, rüyasında görmüş sabahta çocuklarının telaşını görünce anlamış ama net bir cevap olmayınca söylenenle avunmak zorunda kalmış hepsi bu ne yazık ki...
@meral alabaz;
teşekkür ederim hepimizin diyelim... herşey bir yana üst üste gelmesi çok kötü oldu bizim için... özellikle de annem için... annem annesiyle kardeşine kıyamıyordu ben anneme... ama ne yapalım hayatın gerçekleri... Tanrı daha kötü şeylerle karşılaştırmasın hiçbirimizi...
başınız sağolsun sevgili nakhar,
kelimeler pek yeterli kalmaz biliyorum...
annen için çok çok zor.
umarım normal yaşantınıza dönmeniz çok çok uzun zamanlar almaz...
@cehenneme yolcu peri;
teşekkür ederim iyi dileklerin için...
çok çok uzun sürmeyecek diye ümid ediyorum normal yaşantımıza dönmekte bir zorluk yok fakat yeni bir kayıp yaşamayız umarım...
Başınız sağolsun. Biraz geç oldu kusura bakma buralarda değildim. İlk olarak işin aslında kötü yanı üst üste olması gerçekten daha yıpratıcı bir hal almasına neden olmuş bence.
Annene ne desen boş gelir kolay değil. Atlatmasına yardımcı olacak ilk kişilerden birisi sensin. Hayatı bir diğer zor ve tuhaf yanı bilinmeyene yolculuk.
Canıım,başınız sağolsun.Her işte bir hayır vardır derler ya Paris seyehati hangi tarihlere denk geliyordu anımsayamıyorum ama annenin iyiliğine olmuş gibi.Yaş kaç olursa olsun,hasta yada sağlıklı kime rastlarsa rastlasın insanın ağzından "Hayırlısıymış,hastaydı zaten onunki de yaşamak mıyd? vb cümlelerde kursa kabullenmek kaldırmak zor.Bunlar işin züğürt tesellisi kısmı.Anneciğine karşı sabırlı olup varlığını ona olabildiğince yaşat,onlarda yaşlandılar ve bu durumları çok daha ağır yaşıyorlar içlerinde,ne de olsa bizim hayat koşuşturmamız,oyalandıklarımız ve beklentilerimiz,hayallerimiz var geleceğe dahil.Onların ise ellerindekiler :(
nakhar böyle durumlarda ne denir bilmem ki cenaze arabasını her gördüğünde gözleri dolan ben..böyle bir durumda ne diyeceğimi bilemeden susarım hep..başım önde gözlerim yere dönük "başın sağolsun"
@volkan alabaz;
hep merak etmişimdir aslında anne ve babasını kaybetmiş bir insan nereye hangi hayat dalına tutunur, kendini hiç yalnız hissetmez mi? evli bile olsa ne düşünür...
kafamı kurcalar durur bu sorular... ama cevap verebilmek için beklenen şey sevdiklerinin ölümü olunca cevapsız kalmasını istediğim sorulardır bunlar... teşekkür ederim...
@ebru;
paris tarihlerinin son günü öldü anneannem, ötekini bu tarihlerden sonra...
haklısın yaşlılar bu gibi durumları daha da ağır yaşıyor bir yanlarının diğer hayata hazırlık yapmakla geçmesi de bunun bir göstergesi...
@g-yor;
bende birşey diyemem ama herkes bir başın sağolsun cümlesini bekliyor ya da söylüyor... bana çok yavan geliyor bu iki kelime ama başkası bana söylerken değil ben bir başkasına söylerken oluyor bu... çünkü herkesin kurduğu cümleleri kurmayı sevmiyorum... vs vs iste... ne yapalım şimdiye kadar gördüklerimiz göreceklerimiz için birer şifre... ve ben bu şifreleri çözmek istemiyorum...
sevgili nakhar,
umarım dediğin gibi yeni bir kayıp yaşamazsınız...
ard arda gelen ölümler derin izler bırakıyor insanda çünkü..
bazı şeyleri yaşamadan bilemiyoruz ya bizler..
umarım seninde bu tecrübe ettiğin olayın devamında yeni bir kayıp getirip bırakmaz hayatlarınıza hayat!
Nakharcığım,yorumları okudum.Anne ve babasını kaybetmiş bir insan nereye hangi hayat dalına tutunur, kendini hiç yalnız hissetmez mi? demişsin ya
http://klamorine.blogspot.com/2008/03/kalabaliklarin-sessizleti.html
diye bir postum vardı,okudun mu bilmiyorum.16 ve 20 yaşındaki kuzenlerim aynı anda hem annelerini hem de babalarını kaybettiler.Başa gelmeden bilinmez herkes farklı farklı yaşıyor tabii ama neticesinde hepimiz insanız vardır ortak birşeyler diye düşünüyorum.Her zaman tutunacak birşeyler bulunuyor,kaçınılmaz,2 kardeş birbirlerine tutundular,destek olamasalar da,hınçlarını destek olanlardan çıkarsalar da.Çevrendeki insanlar önemli olan,o yüzden insan ilişkileri en önemli şey olmalı hayatta maalesef ölümde daha iyi algılanıyor bu hal.Yalnızlık fikrinin daha da önünde oluyor şaşkınlık ve özlem...
Dayımları çok özledim,en son bu sabah cd 'de rastladığım fotoğraflara isyan ettim "Neden gülüyorlardı ki???" ;(
başın sağolsun. üzüldüm.
başın sağolsun :(
ben hic hazir degilim, anneannemin ölümüne...hazir olmam gerekir...ama degilim...hic hemde!
ben onu pelüs gibi seviyorum...
Sevgili Nakhar,
Geç gördüm özür dilerim.. Ve sabırlar diliyorum.. Cennet olsun mekanları.. Nasıl bir cennet isterlerse öyle olsun ve huzur içinde yatsınlar..
@cehenneme yolcu peri;
bende bu yıl yeterli olduğunu düşünüyorum kayıplarımızın... iyi dileklerin için teşekkür ederim...
@ebru;
en kötülerinden biri bu... çok üzüldüm gerçekten... :( insanlar kah güler kah ağlar... ikisi de çok zordur...
@aslı;
teşekkür ederim...
@7.oda;
teşekkür ederim...
@ayci;
zaten acısını kaldırabileceğin zaman gidiyorlar....
@Karōshi;
önemli değil özür dilemenize gerek yok... yazar yazmaz herkes görecek diye düşünmedim :)... sadece içimdeki ateşe biraz su serpmekti.. ve szlerle başardım... teşekkür ederim..
Aslinda hic aci ve kotu olmayan olum, malesef yasayan canli icin varligin yok olusu olarak algilandigi icin cok acidir.. O yuzden yazini okurken gercekten cok derinden aci hissettim.. umarim yaralariniz cabuk iyilesir..
@seraphical;
ben kendi yaralarımı saralı çok oluyor... annemin yaralarını sarıyoruz şimdi 6 kardeş çok teşekkür ederim iyi dileklerin için...
Basiniz sagolsun.... :o(
www.elifsavas.com/blog
@elif savaş
dostlar sağolsun teşekkür ederim...
Nakhar sevdiklerine ve sana sabır diliyorum..yapabilecek fazla bir şey yok malesef..
@kıymet;
teşekkür ederim...
Yorum Gönder