UNUTULMASI GEREKEN ANLAR SERİSİ - 5
BENİ AŞK YARALADI!
(Kedi
köpek gibi dalaşır, kurdun kuzuyla oynaması gibi oynarlardı. Evde gürültü koptu
mu diğer odalardan birinde, kulak kesilirdim. Sirkte yaşamıyoruz kuzum! Ne ben hayvan
terbiyecisiyim, ne sen insansın… Annemin sabrı kaynayan süt gibi kabarıp
taştığında, evden ayağında terlikle fırlar, aslanı tenhada yakalayan sırtlan
sürüsünün lideri gibi babamı girdiği delikte sıkıştırır. Onu kravatından tasmasıymışçasına
çekeleye çekeleye eve, ait olduğu yere getirirdi.)
Onu,
bana zimmetlediler. Rutin hastane ziyaretinden sonra Taksim’de yakın bir kız
arkadaşımızla buluşmuştuk. Arkadaşımın kulağına eğilip “Ne olur ona içme! dediğimde
destek ol!” demiştim. Göz kırparak “Merak etme sen, hallederiz.” dedi. Biz
bunları konuşurken, o ayağını çoktan Şarabi’nin kapısından içeriye atmıştı.
İçeri girip, kolunu sıktım. “Kalk gidiyoruz!”
Kız
arkadaşımızı da ikna edip “Bir iki kadeh fazla değil söz” diyeli bir saat
geçmiş, kız arkadaşımız sevgilisiyle yanımızdan ayrılmıştı. Garson masaya
üçüncü şişeyi bırakıyordu. Hafif pelteleşen dilimle “Bu son olsun fifti fifti”
dedim. Hesabı istemek için garsona baktım arkamı döndüm ve şişe bitmişti!
Şarabi’den
çıkıp istiklalde iki adım yürüdük. Saat akşam 9’du. “Daha erken, eve gitmek
istemiyorum! Levi’ye ya da Pano’ya gidip devam edelim.” derken bile kullandığı antidepresanların
etkisiyle sallanıyordu. “Asla! Eve gidiyoruz, hem de hemen!” dedim. Sarhoştu ve
konuşamayacağı belliydi. Bu yüzden “Tamam! evi ara geliyoruz biz de” diyerek telefonu
bana uzattı. Kulağım telefonda gayri-ihtiyari kolunu bıraktım ve o anda ortadan
kayboldu.
360
derece etrafımda döndüm. Kalabalıktı! 20 metre ötemde barlar sokağına
sendeleyerek girerken gözüme takıldı. Koştum, yakaladım! Bana ait olmadığını düşündüğüm bir acı yayılıyordu vücuduma.
-
“Ahhgrrr!” Sağ elimin işaret parmağı köküne kadar ağzındaydı! Dişleriyle
koparırcasına bastırıyordu! Gözlerimi acıyla kapatıp dişlerimi sıktım. “Bırakacak!
Bırakacak! Şimdi bırakacak!” Bırakmadı! Alnından kafasını iterek derimin
yüzülmesine aldırış etmeden dişlerinin arasından parmağımı çıkardım!
Parmağım
morarıyordu ve sağlam elimde aynı acıyı tekrar hissettim, sol elimin işaret parmağını ikinci
boğumundan yakalamış dişleriyle çiğniyordu. Elimi hızlıca çektim, hasar
aynıydı. Yoğun bir acı! ve Morlaşma!
“Hakettin”
diyordu! Durmadı, 3. Hamlesi sağ omzumdu! İki elimde can yoktu “Bırak lütfen!”
diye bağırabildim yalnızca… Bıraktı ve kaçmaya başladı. Barların içinde dar bir
apartman girişinde sıkıştırdım. İnsanlara bağırıyordum “Yardım edin!” Tek
alabildiğim tepki kahkahaları ve sağlam işaret parmaklarının bana yönelmesiydi.
O
anda karşı dükkandaki polisleri gördüm, bize bakıyorlardı! Gözlerimle bağırdım.
Ekip otosuna bindirilirken kamçıyı gören o sirk hayvanı sakinleşti!
Hastanede
ona müdahale yapılmasını beklerken, sedyeye beni aldılar… Omzumda 3 cm çapında
kanayan bir ısırık izi, kan dolaşımı kesintiye uğramış işaret parmaklarım! 8
adet tetanos, 1 adet kuduz aşısı vurulurken “İyiyim ben!” diyordum. “İYİYİM!” Ona
bakmadılar bile.
Eve
vardığımızda ailesi kaza geçirdiğimizi düşünmedi hayır! Biliyorlardı! Hıçkıra
hıçkıra ağlıyordum acıyla. Kendine geldiğinde, “Ne oldu sana?” dedi hayretle. Cevap
vermedim… Hatırlamıyor olsaydı özür mahiyetinde akıttığı bir damla göz yaşını göstere
göstere dudaklarıma bırakmazdı! Tek bir şey söyledim ağlarken:
"Beni
aşk yaraladı!"
-
İnsanlar iyi-kötü yaşadıklarınızı hak ettiğinizi söyler! Neyi ne kadar hak
ettiğinizi siz daha iyi bilirsiniz! - N
5 yorum:
Okudukça benim de içim acıyor resmen. X_X
O nasıl bir aşktır ki sana zarar vermeye başladığı andan itibaren onu terk etmeyerek acıyla ve sabırla onun yanında olman!
@O Gay Ben de;
İçinde acı, tutku, sevgi, kavga kısaca hareket barındırmayan aşk, aşk mıdır? En kısa yoldan, bir sorunla karşılaştığında terk etmek çözüm müdür?
Sonu mutlu bitiyorsa mübahtır çektiğin sıkıntı... ;) Tüm dikenlerine, acılarına ve yaralarına rağmen sevmelisin birini... Şifa vermektir aşk!
Benim aklım almıyor bu yazdıklarını. Ya o kadar sevmemişim demek ki ya da kolay vaz geçiyorum. Ben zaten anlasam ne olduğumu :)
@sıradangay; Sabır göstermezsen vazgeçilen de olursun vaz geçerken... Her şey karşındaki insandan ne görmek istiyorsan ona onu göstermekle alakalı :)
Yorum Gönder