ÖLÜMLERİM KALIMLARIM - II
Kalımlarım !
Hayatlarımız bize bahşedilen en değerli varlığımız, yalnız kimi zaman, hayatımızın yanında hiç de önemi olmayan bazı sebepleri hayatımızın önüne koyuyoruz... Bununla birlikte defalarca ölümden dönüyoruz... Yeni bir şansı iyi değerlendirebilmek için...
Hayatlarımız bize bahşedilen en değerli varlığımız, yalnız kimi zaman, hayatımızın yanında hiç de önemi olmayan bazı sebepleri hayatımızın önüne koyuyoruz... Bununla birlikte defalarca ölümden dönüyoruz... Yeni bir şansı iyi değerlendirebilmek için...
Küçük Ablam: Hiçbir sorunu olmamasına rağmen aşırı sinirli yapısından dolayı göğsünde oluşan kistler nedeniyle ameliyat oldu... korktuğumuz gibi kötü huylu olmaması ve yayılmaması bizim için sevindiriciydi..
Büyük Ablam: İki çocuğunun ölümü... Başındaki çalçene kaynanası... Onunla uğraşan sayısız insan neticesnde aşırı sinir yıpranmasının sonucu mide ülserine yakalandı, önemsiz sayılabilecek 2 ameliyat sonrası, sinirlenmesi, üzülmesi yasaklandı... Ama 3. kez aynı sorunla ameliyata alındığında herşey daha farklıydı... yaklaşık 1 ay hastane de müşaade altında tutuldu.. Ölüm kalım savaşında aramıza dönmeyi başardı... Hiçbir şeye üzülmemek için ciddi bir nedeni var..
Annem: Bir çok depresyon... Canını sıkan insanlara karşı tepki verememe ve hayat arkadaşının ölümü sonrası... Artık düz ylda yürüyemeyecek kadar kendinden geçmişti ki... Caddeden karşıya geçmek için adımını attığında bir motosikletin çarpmasıyla birlikte hafif ama uzun ömürlü yaralarla atlattı. O günden sonra rüyasında babamı, ''daha ne kadar duracaksın gel artık'' derken gördü... Daha sonra banyo da düşüp kolunu ve bacağını incitti... Son olarak bunca üzüntüye daha fazla dayanamayıp beyin felci tehlikesiyle karşı karşıya kaldı... Hastahaneler hayatmızın vazgeçilmezleri arasında çoktan yerini almıştı bile... Neyse ki bunu da atlattık... Babamı ziyaret edip kızdım bile '' annem bana lazım çağırıp durma'' diye...
Ben: Eşcinselliğimi kabul etme ve çevremdekilere ettirebilme sürecinde iki kez bulunduğum intihar girişiminin başarısız sonuçlanması nedeniyle hala aranızdayım... :) İlki romatizma hapları olduğundan pek bir etkisi olmamıştı... İkincisi ise uyku haplarıydı..Sanırım kurtulma şansının en yüksek olduğu intihar şekli olmasından dolayı tercih etmiş olabilirim... şu an hatırlamıyorum... Hayatı herkes kadar belki biraz daha fazla seviyorum...NaKHaR
10 yorum:
çok şükür ki; iki denemende de amacına ulaşamamışsın ve umarım bir üçüncüsünü denemeyi hayatının hiç bir aşamasında düşünmezsin nakharcım.
merhaba;
hayat herkesi zorluyor zaman zaman.sabredenler ve savaşanlar aramızda ama enkazları mı bilinmez.
herkesin düşlediği yaşamı yaşaması dileğiyle.
sevgiler..
kınalı kuzum;
iyi ki de başaramamışsın ...
ah hayat bazen çok sıkar, gerer ama her seferinde de geçer :) unuturuz...
sahafcım; teşekkürler temenni için, ama şu an öyle bir düşüncem yok, sanırım bundan sonra da olmayacak gibi bir cümle kuramam... neler yaşayacağım konusunda hiçbir şey bilmiyorum ve doğal olarak intihara meyilli bünyem neleri kaldırır neleri kaldıramaz bilemiyorum... şu an için söz böyle birşey düşünmeyeceğim :)
kısaca ben; yorum için teşekkür ederim... kişinin enkazı toplayabilmesi için sanırım ruh ikizini ve dünya ahret eşini bulabilmesi gerekiyor.. ben öyle yaptım... şu an enkazı toplamaya çalışıyorum...
betüşüm; bunu senden duyabilmek ne güzel... her seferinde geçer ve unuturuz... bunu sakın sen de unutma olur mu.. depresyona hayır! :)
Nakharcım,
Sakın ya, deli misin allah aşkına? Bak döver başörtmen miso. Hıııı
:) marruu
mişocum; peki öğretmenim bi daha olmaz... :)
canımcım
Senin kedi ne düşünür bilmem ama benim kediler derki bir psikoloğa gitsin bu nakhar(ilaçsız, anlatarak, anlayarak anlatırken kendi bulsun çıkış yolunu)tıpkı şimdi yaptığı gibi ama biraz daha profesyonelce.İntihar etmek aslında yardım çağrısıdır psikolijede nakharcım.
Sen kendi hayatının bundan sonrası için en iyisini yapıyorsun aslında burda açılarak ama bir ama hep vardır canım.
uğurcum;
kısaca söylemek gerekirse, hayatımda liseye başladığımdan beri 4 5 kez psikiatri yüzü görmüş adamım, ama benden başka hiç kimse ilaç olmuyor bana... gaykedi hariç..
bundan sonra gideceğim de yalnızca evlilik terapisti olabilir... :)
ya da daha light düşünürsem bir yaşam koçu...
ama inan iyiyim şu an... teşekkür ederim... :)
http://martiuctu.blogspot.com/2006/11/intihar.html
@martı;
güzel bir vazgeçiş...
Yorum Gönder