22 Eylül 2009




EYLÜL RAPSODİSİ



Karanlık sabahlara uyanırım
Aylardan melankoli
Elim boş, yanım boş, aklım...
Sonsuza dek kalmayı istesem de
Gitmeyi özlerim arada bir...

Büyüyen bir tınıdır içimde hayat,
Bir acı akar vücudumun ekseninde
Uyanırım gözlerim yanar,
Çukurunda su birikir,
Dilimde tüy biter konuşmaktan
Ucunda söz birikir
Söyleyemem acım büyür,
Susarım...
Elimde aşk, yanımda aşık aklımda meşk var...NaKHaR

07 Eylül 2009



SIFIRDAN BAŞLAMAK...


Bunca TV programı, bunca gazete, dergi, internet, arşivlenmesi gereken yazılar, videolar, tasarımlar, çizimler... O kadar çoklar ki, bir insan olarak bunların her birini takip edebilecek ne zamanım ne de maddi gücüm var!

Bir yerlerde, tüm bu karışıklığa bir dur diyecek bir güç olması gerektiğini düşünüyorum, ilerlemede son noktaya o kadar çok yaklaşıldığını hissediyorum ki bu beni endişelendirmiyor desem yalan söylemiş olurum...

Mesleğim konusundaki tüm yayın ve yayımları takip edemedikçe, bir bunalımın pençesine doğru sürükleniyorum, bir balon gibi şişirile şişirile artık büyük bir gürültüyle patlamak noktasına gelmek üzereyim, belki de gelmişimdir...






Karamsar olmamak için çabalıyorum, fakat gördüklerim, duyduklarım ve dolayısıyla okuduklarım, bildiklerim yetersiz ve sınırlı... Kusursuzluk huyum nedeniyle başladığım işte bir kusur bulduğumda o işi çöpe atıp yeniden yaptığım hataları yapmadan bir öncekinden daha kusursuz yapmaya çalışıyorum... İnsan ilişkilerim de böyle benim için... Çabalarımın karşılığını görüyorum, bir yerlerde bir eksiklik, bir fazlalık, bir engebe gördüğümde kendimi resetliyorum, İletişim kurduğum kişi kim olursa olsun sırtımı dönüyorum... NEDEN? diyorum... Neden?

Sebepler ortada, o kadar şişiyorum ki patlamak üzereyim... 2012'de dünyanın kendini yenilemesini dört gözle bekliyorum bu yüzden... Ya da 2012'ye kadar hayatımı sonlandırmayı düşünecek kadar çaresizim... UMUDUMU kaybetmediğimi biliyorum... Beni ayakta tutan da sanırım bu... Sıfırdan başlayacak gücüm olmadığı için, gemimdeki çatlakları kapatmaya çalışıyorum... Kusursuza yakın bir kusurluyum... NaKHaR

01 Eylül 2009


*
30'A 2 KALA
*
*
Bugünden itibaren 8 Eylül'e kadar doğum günüm... Bu sene bir çok evreden geçtim, son birkaç evriliş kaldı hayatımda... Yaşamı hiç bu kadar ti'ye alıp, aynı zamanda da hiç bu kadar benimsememiştim...

İnsanın zihninin olgunlaşması güzel bir duygu... Şu sıralar kafamın içindeki yoğunluktan (hiçbir şey yapmıyorum da) bloğu biraz boşladım... Sonbahar kendini tamamen hissettirdiğinde sanırım bende bardaktan boşalırcasına yazmaya devam edeceğim, biriktirdiğim ve anlatılması gereken o kadar çok var ki... 

30'a 2 yıl var ve hayat gerçekten harika...sanırım bunu çoktan hakettim...NaKHaR...