03 Aralık 2013




SU!

Öfkemi zamanı gelinceye dek dizginlemeyi öğrendim… Zamanı geldiğinde o testi kırılacak ve zembereğinden boşanıverecek öfkem bir çırpıda…

Ben suyum! Yön verilebilir bir hayatım var… Hiç ummadık bir yerden bir eleştiri aldığımda onun üzerine gider, önce kendimi suçlarım, haksızlık ararım kendimde bunu böyle yapmazsam bir dahakine der başka bir yol bulurum akacak…

Kimi zaman setleri devirdiğim de olur ama bundan sadece çeşmeyi ardına kadar açan mesuldür.

Tanrı’nın bana bahşettiği en değerli özelliğimdir insanların davranışlarını çözümleyebilmem… Bir ima sezer, gerçekliğini kavrayıp tekrarlanmasını beklerim şiddetle tepkimi ortaya koyabilmek için… Bir ima gelir dikilir karşıma, acaba böyle mi demek istiyor diye karşılığında uyarıcı bir ima yollarım anlayana…N

28 Kasım 2013



Geçmiş Henüz Geçmemiş!

Standart bir insan ömrü boyunca bütün duyguları yaşar; kazanır, kaybeder, avucunda sanır, avcunu yalar, düşer, kalkar, kızar, ağlar, güler, koşar, coşar, durulur, yorulur ve daha ne kadar duygu varsa öylesine yaşar ki bir gün gelir, el elde el başta, ellerini ovuştururken, ellerini göğsünde kavuşturmuş otururken buluverir kendini…

Herkes yalnız yaşar duygularını, sırt üstü pamuk tarlasına uzandığımız da olur hiç ummadık yerden vurulduğumuz da…

Böyle büyürüz işte, yaralanarak, yaralarımızı sara sara, arada kabuklarını yolar acıtırız unutmamak için geçmişi…

Geçmiş demişken, hatırlatın anlatayım neler geçmiş başımızdan…N


26 Kasım 2013



Kasım Patı'rtısı !

Tanrı'nın kasım ayını bana ve aileme özel kıldığını düşünürüm. Verdikleriyle ve aldıklarıyla her kasım ayı bir yandan hüzün, bir yandan umuttur benim için...

Aile ölümleri hep kasım ayında gerçekleşir ve ardından yine Kasım'da buluruz biz mutluluğu yıllar evvel olduğu gibi her yıl Kasım yaşatır bizi...

Yılları farklıdır ama Tanrı her kasım ayında, benden biraz götürür
 Babaannemi, Dedemi, Babamı, Anneannemi... can acısı bırakır geriye

Yine her kasım ayı bana bir güzellik bahşeder Tanrı, daha güçlü çıkarım her Kasım'dan
Tıpkı 9 yıl önce Kasım'da bahşettiği sevgilim gibi... Bu yüzden bizim ailenin adı bir nevi kasımpatı... N

09 Eylül 2013




BURNOUT!

Uyandım! İçimde kopan kıyametlere inatla alaycı, yalancı, yabancı bir gülümseme seyiriyor dudaklarımın kenarlarında, insanları izliyorum… Biliyorum korkuyorlar! TV her daim açık, karşısında dirseklerimi dizlerime dayayıp ağrıdan oturamayacak ve gözlerim uykuya yenik düşene kadar oturuyorum… Aklımın içinde kararsız hücreler dolaşıyor. Karar alıyor, uygulamıyor, durağan bir şekilde oturmaya bolca ve boş vakit geçirmeye devam ediyorum… Kalkıp silkelenmek üzereyken ne gerek var sesiyle sendeliyorum.

NE GEREK VAR! İşte bizi bitiren bu! N