19 Ağustos 2009





İÇİMDEKİ TINILAR - 23



İki gün sonra başak burcuna gireceğiz bildiğim kadarıyla, bakir ve bakireler burcu, Mayıs ayından bu yana mp3 yayınlamadığımı da göz önüne alırsak başak burçlarına özel olarak Hans Zimmer'den Salvete Virgines adlı besteyi sunuyorum...

Dinlemek ve indirmek için dolunayı bekleyin :) şuradan...N

16 Ağustos 2009


3
*
Hayat akıyor, düşüyorsun, kalkıyorsun, yürümeye bir şekilde devam ediyorsun... Neler geçiyor, herşeyi atlatıyorsun...
*
Uzun lafın kısası bloğum 3 yaşında... :) NaKHaR...

14 Ağustos 2009




BAYIRLAR...YOKUŞLAR...


Hayatın tekdüze olması sıkıcı olsa gerek, hengameyi seviyorum ben, kargaşada ki dinginliği, parçalardan oluşan bütünü... Detayları yakalamayı...

Hayatımın inişli çıkışlı olmasını seviyorum, zirveye ulaşmak için yorulmak gerektiğini biliyorum, zirvede sabit durulamayacağını da... Sürekli başarı insanı monotonlaştırıyor, yoruyor, başarıdan alınan haz azalıyor gitgide, buna tahammülüm yok sanırım... Göz önünde olmayı sevmiyorum, insanların benden yana beklentilerini arttırmak hoş gelmiyor, arada bir varlığını belli etmek gibisi yok...

Gerisi hayal gücünüze kalmış...NaKHaR

07 Ağustos 2009




AŞK MASONU !



İnsanda biraz edep, biraz vicdan olmalı, karşısındaki insan her ne olursa olsun sevmeli, sevemiyorsa efendim saygı duymaya çalışmalı, kısacası yaşadığı hayat, eklemsel duruşu, cinsel tercihi her ne olursa olsun koşulsuz kabul edilmeli, insan olmanın tek ve asıl kuralı budur...

Birileri, hakkımda birisine; "nakhar hür ve kabul edilmiş masonmuş!" gibi birşeyler söylemiş olmalı ki, o birisi gelip üzgün bir smileyle doğru olup olmadığını teyid etmek istemiş bana sorarak...

Kendi halinde bir insanım dostlarım, hayatta kabul görmüş tek farklılığım eşcinselliğimdir... Bu bile farktan sayılmazken kendi akıl dünyamda, aklınızın alabilmesi için lafın gelişi söylüyorum...

Bağlı olduğum tek din AŞK'tır benim... Bu dini de tek bir kişiyle yaşıyorum 45 aydır...Gaykedi'mle... Bağlı olduğum en büyük topluluk çekirdek ailemdir... Bundan sonrada feriştahı gelse tanımam...

İnandığım tek Tanrı'ya şükürler olsun iç ve dış bedhahlara yenilmeyerek 27 yaşıma geldim, artık biraz büyüyünüz dostlarım...NaKHaR

01 Ağustos 2009


KISA KISA!
Ordan, Burdan, Bizden...

Abimle annemin hatırına iletişim kurmaya çalışıyoruz, eşi ve çocuklarını ihmal konusunda yaptığı haddini bilmezlikler neticesinde boyunu aşan çukurdan çıkmayı kendi istemedikçe, kendime öyle bir abim olmadığı konusunda telkinde bulunuyorum...

Ortanca ablamın kızı (yeğenim) uğraşlarım sonucunda 2'lerle dolu ama zayısız bir karne getirdi, yazdırıldığı spor faaliyetlerinde cirit atmada Türkiye 1.si oldu... şu an ergenlik dönemi saçmalıkları ve yaptığı onca saygısızlığı yok sayamayarak kendime öyle bir yeğenim olmadığı konusunda telkinde bulunuyorum...

Bu iki telkinde de gayet başarılıyım, bakışlarım içinden geçip duvara çarpıyor...

Küçük ablam'ın hepimize fazla gelen çocuksu ruhunu biraz olsun ehlileştirmeye çalışıyoruz ailecek, şimdiye dek hatalı olduğu, hatalı şekillerde dile getirilldiğinden nasıl bir yol izleneceği kara kara düşünülmekte... psikolojik destek almaya kendi de yanaşmıyor... Eşiyle (küçük eniştem) ev değiştirme telaşında ve uzak durmaya çalışıyorum...

Büyük eniştem (büyük ablamın eşi) birşey söylese de cevabını yapıştırsam diye bakıyorum, ailemin, şimdiye dek babamın yaptığı yardımlarla götünü doğrultması, ablamın hatırına bunları dile getirmeden susup oturmamız, ve babamın ölümünden sonra bize karşı havalanması, aileme karşı terbiyesizliğe varan yaklaşımları gözümden kaçmıyor...

Annem, tüm bu karmaşa içinde patlamaya hazır bir volkan olan beni "oğlum sen sus karışma" telkinleriyle biçare bir çaba içerisinde...

Okuduğum 14 yıl boyunca babam dışında kimseye avuç açmadım, geriye kalan üniversite hayatımda da babam + burslar + market aktivitelerinden kazandığımla kendi hayatımı idame ettirebildim şükürler olsun... Hayatımda kimse söz hakkına sahip değil, yaşadığım hayatı kimsenin eleştirmeye hakkı yok... Süt hakkı dolayısıyla annem'i olaylar dışında tutuyorum... Hakkımı aramasını da biliyorum zamanı geldiğinde...

Herşeye rağmen çok mutluyum, huzurluyum, canlılara olumlu gözlerle bakıyorum, çevremde olumsuz fikirli, depresif kişileri uzaklaştırıyorum ailem haricinde...dünyaya geliş amacımı keşfediyorum yavaş yavaş...Ailemi toparlıyorum, bu birkaç yılımı alacaktır ama o sabır bu bedende mevcut, bunu da biliyorum...  NaKHaR